Michalina Ćwiżewicz (1902-1989)
Pochodziła z Mszany Dolnej. Do Bukowiny przybyła w 1922 r., po uzyskaniu dyplomu w krakowskim seminarium nauczycielskim. Wraz z mężem Franciszkiem zakładała Teatr i Chór Włościański, w którym odpowiadała za reżyserię przedstawień. Organizowali bibliotekę, kursy haftu oraz kroju i szycia odzienia góralskiego. To z ich inicjatywy odbywały się pierwsze w Bukowinie konkursy tańca, śpiewu i muzyki. Michalina Ćwiżewiczowa twórczo rozwijała także działalność lokalnego Koła Gospodyń, w ramach którego odbywały się między innymi kursy gotowania, ogrodnicze i hodowlane. Założyła w 1924 r. bibliotekę, w której do wybuchu wojny zgromadziła 1200 książek. W okresie okupacji prowadziła tajne nauczanie, organizowała we własnym mieszkaniu spektakle recytatorskie, prowadziła chór dziecięco-młodzieżowy. Po wojnie wróciła do Bukowiny, podjęła pracę w szkole oraz zorganizowała teatr i zespół regionalny. Na początku lat pięćdziesiątych zabroniono Ćwiżewiczom pracy w zespole teatralnym i folklorystycznym. Michalina prowadziła jednak dalej bibliotekę oraz organizowała, jak przed wojną, kursy gotowania, kroju, szycia, higieny, hodowli drobiu, uprawy warzyw itp. Po śmierci męża, Michalina Ćwiżewiczowa jeszcze przez wiele lat służyła Bukowinie i Bukowianom pracą w szkole, bibliotece, Domu Ludowym, wspomnianym Kole Gospodyń i Związku Podhalan.
