Józef Pitorak (1915-1971)
Autor sztuk teatralnych, poeta, reżyser i aktor teatralny, tancerz i śpiewak. Staraniem Franciszka Ćwiżewicza, uzyskał stypendium Towarzystwa Przyjaciół Bukowiny, dzięki czemu mógł kontynuować naukę w Męskim Liceum Handlowym Zgromadzenia Kupców w Warszawie. Egzamin maturalny zdał w 1936 roku. Po powrocie do Bukowiny z ogromnym zaangażowaniem oddał się pracy społecznej i działalności w ruchu regionalnym. Pozostając członkiem Teatru i Chóru Włościańskiego, był jednocześnie działaczem „Strzelca” i komendantem Straży Pożarnej. Tworzył wiersze i sztuki teatralne, m.in. „Zatraceniec”, „Portki”, „Zielone obycaje” i „Wesele góralskie”. Po śmierci Franciszka Ćwiżewicza został prezesem Spółdzielni Kulturalno-Oświatowej Dom Ludowy. Sztuki teatralne reżyserowane przez Pitoraka cieszyły się ogromnym powodzeniem i uznaniem. „Zatraceniec” został nagrodzony przez Zarząd Główny Społecznego Komitetu Przeciwalkoholowego i doczekał się ekranizacji telewizyjnej w reżyserii Adama Hanuszkiewicza. Był pomysłodawcą i inicjatorem stałej corocznej imprezy „Sabałowe Bajania” - konkursu gawędziarzy, śpiewaków i instrumentalistów ludowych, zorganizowanego po raz pierwszy w 1967 roku.
